De bloemen stonden te stralen op de tafel, het dekbedovertrek was nog nat maar dat versterkte alleen maar de heerlijke geur van wasverzachter, elk raam was streep loos schoon en elke accessoire was met beleid neergezet. En toen kwam ik erachter dat ik de appeltaart was vergeten te bakken. Al om 8.00 uur begonnen met poetsen zodat alles spik en span zou zijn als om 15.00 uur de eerste kijkers zouden komen en om 14.45 uur erachter komen dat ik de appeltaart nog niet gebakken had. Dan maar geen appeltaart.
De makelaar stond voor de deur. Het zweet liep met straaltjes langs mijn rug en de makelaar schrok van mijn rood aangelopen gezicht. Omdat er zoveel animo voor ons huis was zouden we om de paar dagen diverse mensen de kans geven om een half uur ons huis te bezichtigen en terwijl ik met de katten bij de buren ging zitten kwam het eerste stel binnen.
Een foto van de oude woonkamer
Binnen een paar uur hadden we het eerste bod, de volgende morgen een tweede en een aanvraag voor een 2de bezichtiging. Ik maakte de keuze wie naast ons mocht komen wonen en in 6 dagen tijd was alles rond. Alle voorwaarden werden geaccepteerd, ze nam alles over wat ik nog wilde verkopen en ik kreeg een lieve nieuwe buuf. Het 3de huis wat ik in mijn leven bij de eerste bezichtiging verkocht. Je zou er bijna je werk van maken ;-)
Als je denkt dat de hypotheekverstrekker toen toeschietelijker werd dan had je het mis. Ze bleven zeuren. Het bedrag wat we wilde was volgens hun bij lange na niet genoeg voor wat we wilde doen en het kon daarom ook nooit zo zijn dat het huis na de verbouwing een bepaalde waarde opbracht. Maar na 10 weken gaven ze eindelijk akkoord. Op 3 september 2016 werden wij eigenaar van het slechtst onderhouden huis van de straat. Jippie!!
Afscheid nemen van onze prachtige overkapping
We hadden 3,5 maand de tijd om alles te doen. Het dak vernieuwen en isoleren, een 30 m2 aanbouw realiseren, ramen vergroten en alle kozijnen vernieuwen, het vernieuwen van alle elektriciteit en verwarming, vergroten van de badkamer, alle plafonds voorzien van stucplaten, elke muur en plafond laten stuken en nog heel veel meer. Maar eerst konden we slopen. Heel veel slopen!
Alle houten schrootjes en plastic plafonds werden verwijderd, vele vierkante meters asbest werden afgevoerd, muren en gevels werden neergehaald. De eerste muurtjes gooiden we in de kruipruimte zodat de houten vloer weg kon. Daarna bestelden we bijna wekelijks een nieuwe container. Het gehamer hield niet op. De serre en de berging werden afgebroken met grof geweld waardoor de buurt dacht dat er een vliegtuig was neergekomen. De halve straat en onze oprit was bezaaid met metselstenen, isolatieplaten en containers. Het werd elke dag drukker in de straat omdat er constant auto’s stopten die vroegen of ze wat mee mochten nemen van het hout, ijzer of dingen zoals kozijnen en deuren die overal rond slingerden.
De hal voor de verbouwing
De dagen van Richard zagen er redelijk standaard uit. Door de week startte hij om 7.00 uur bij de baas, plaatste wat airco’s of cv ketels, schoof rond 17.00 uur aan tafel, duwde het eten naar binnen en ging een deurtje verder. Om daar verder te ploeteren eventueel met vrienden en familie die zo lief waren om te helpen. Rond 23.00 uur kwam hij weer een deurtje terug…douchte zich en dook in bed. Op zaterdag zag het programma er iets anders uit. Hij startte rond 8.00 uur, stopte rond 18.00 uur, ging naar repetities, optredens, feestjes en plaatopnames. Op zondag deed hij moeite om een beetje bij te komen, maar al snel kwam hij erachter dat op zondag ook wat uurtjes besteedt moesten worden aan de verbouwing.
Maar Richard kan niet echt alles. We lieten een metselaar en voeger komen voor de aanbouw en diverse muren binnen. Besteedde een groot gedeelte van het budget voor een goede stukadoor en lieten door een bedrijf een gevlinderde betonvloer in de keuken plaatsen. De keuken en de kozijnen werden geplaatst door de leverancier. De rest rustte toch echt op de schouders van Richard en iedereen die wilde en kon helpen. De stalen balken werden gemaakt en geplaatst door een vriend met een staalbedrijf. Het dak werd gedaan door een goede vriend die dakdekker is en zijn zonen. Heel veel kleine klusjes werden gedaan door mijn schoonvader en Richards oom van 80 jaar(?). Handige vrienden kwamen gewoon langs en hielpen waar ze konden. Soms stonden er vrienden aan de deur met de simpele vraag of ze gewoon iets konden doen.
De woonkamer bevochtigen
Maar ik zie jullie denken; Wat deed Eef nu eigenlijk?